Ακτινίδιο

Ο χνουδωτός διατροφικός θησαυρός

Οπτικά δεν σου γεμίζει το μάτι καθώς το ακτινίδιο καλύπτεται από μια πάρα πολύ χνουδωτή φλούδα. Αυτό όμως αντισταθμίζεται με την υπέροχη γλυκόξινη γεύση του και το γεγονός ότι είναι γεμάτο βιταμίνες και του ποσοστού πολυφαινολών που περιέχει, κατατάσσοντάς το σε ένα φρούτο με αντιοξειδωτικά συστατικά. Έχει φανατικούς εχθρούς αλλά και φίλους καθώς είναι συστατικό σε smoothies και φρουτοσαλάτες.

Λίγα λόγια για το ακτινίδιο

Το ακτινίδιο (Actinidia deliciosa ) μας έχει έρθει κατά πάσα πιθανότητα από την Κίνα ² λόγω των ανθών του τα οποία έχουν παρόμοιο σχήμα. Η καλλιέργεια του εξαπλώθηκε στις αρχές του 20^ου αιώνα, αρχικά στην Νέα Ζηλανδία και αργότερα στην Μεγάλη Βρετανία και την Καλιφόρνια καθώς ήταν φρούτο πολύ αγαπητό στους Αμερικανούς και Βρετανούς στρατιωτικούς οι οποίοι υπηρετούσαν στην Νέα Ζηλανδία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο³. Στην Ελλάδα, καλλιεργείται κυρίως στην Πέλλα στην Ημαθία, το Μεσολόγγι, τα Χανιά, το Ρέθυμνο, την Άρτα και την Πρέβεζα. Τα ακτινίδια που καλλιεργούνται στην περιοχή της Πιερίας έχουν χαρακτηριστεί ως «Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ενδειξης»⁴ ενώ τα ακτινίδια Σπερχειού έχουν πιστοποιηθεί ως «Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης»⁵.

Χαρακτηριστικά του Ακτινιδίου

Όταν μιλάμε για το ακτινίδιο, θα πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν περίπου 40 με 50 διαφορετικές ποικιλίες, απλά αυτό το οποίο καλλιεργείτε εντατικά είναι το είδος Actinidia deliciosa. Ο καρπός έχει σχήμα ωοειδές και η φλούδα του καλύπτεται από πολλά μικρά τριχίδια. Το εσωτερικό του είναι πράσινο με διάσπαρτα μαύρα σπέρματα ενώ η γεύση του είναι γλυκόξινη έως και πολύ γλυκιά ανάλογα με το είδος.

Ο καρπός του ακτινιδίου είναι πλούσιος μέταλλα και βιταμίνες, ιδιαίτερα σε βιταμίνη C και B6. Η ύπαρξη πολλών βιταμινών καθιστά το ακτινίδιο ως το καλύτερο μέσο για την άμυνα κατά των μικροβίων. Επίσης, απομακρύνει τον κίνδυνο θρομβώσεων στο κυκλοφορικό σύστημα και διασφαλίζει τη σωστή πέψη και την εύρυθμη λειτουργία του εντέρου. Τέλος, συντελεί στη βελτίωση της όρασης, λόγω του αντιοξειδωτικού συστατικού λουτεΐνη που περιέχει.  Το χρησιμοποιούμε κυρίως ωμό, σε γλυκά και smoothies ή και ως μαρινάδα, ιδιαίτερα για το μοσχάρι.

Από την δεκαετία του 1980, έχουν αναφερθεί αλλεργικές αντιδράσεις μετά από την κατανάλωση του ακτινιδίου. Το 1997 απομονώθηκε το ένζυμο το οποίο ευθύνεται για τις αλλεργίες το οποίο ονομάζεται «ακτινιδίνη»⁶ το οποίο και θεωρούταν μέχρι προσφάτως ως το κύριο αλλεργιογόνο συστατικό. Πιο πρόσφατη μελέτη ⁷ απομόνωσε άλλο ένα ένζυμο το οποίο χαρακτηρίστηκε ως το κύριο αλλεργιογόνο του φρούτου. Τα συμπτώματα είναι κυρίως ήπια όπως ερεθισμός στο στόμα, παρόλα αυτά έχουν αναφερθεί περιπτώσεις πιο σοβαρών συμπτωμάτων όπως αναφυλακτικού σοκ. Άτομα με δυσανεξία στην λακτόζη έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κάποια αλλεργική αντίδραση στο ακτινίδιο. Συνεπώς χρειάζεται προσοχή κατά την κατανάλωσή του και επικοινωνία με τον γιατρό αν εμφανιστούν συμπτώματα αλλεργίας.

Πως επιλέγουμε και πως συντηρούμε

Επιλέγουμε ακτινίδια τα οποία είναι στην εποχή τους, κυρίως από μέσα Οκτωβρίου με αρχές Ιανουαρίου, με σφιχτή σάρκα και σχετικά βαριά για το μέγεθός τους, δείγμα πως έχουν ωριμάσει καλά. Ακτινίδια βρίσκουμε στην αγορά και το καλοκαίρι, εισαγόμενα από χώρες του Νοτίου Ημισφαιρίου όπου την ίδια περίοδο έχουν φθινόπωρο. Τα ακτινίδια συντηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα στο ψυγείο χωρίς να αλλοιώνονται τα χαρακτηριστικά τους.