Κυδώνια
Η καταγωγή του κυδωνιού χάνεται στα βάθη της Ασίας. Σύμφωνα με τις πηγές, το κυδώνι ήταν γνωστό στους Ακκάδιους και από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε η καλλιέργειά του αναπτύχθηκε στην Μεσοποταμία, όπου λόγο της ζέστης και των κλιματικών συνθηκών δεν μπορούσαν να καλλιεργηθούν άλλα φρούτα όπως τα μήλα.
Ιδιότητες
Το κυδώνι είναι φρούτο πλούσιο σε πηκτίνη και με αρκετά ξυλώδη σάρκα. Επίσης η σάρκα του περιέχει μεγάλες ποσότητες τανίνης, και βιταμίνης C. Για τον λόγο αυτό, συνήθως μαγειρεύεται πριν καταναλωθεί. Γνωστές στην Ελλάδα είναι ο συνδυασμός χοιρινού κρέατος με κυδώνια, το κυδωνόπαστο και το γλυκό του κουταλιού σε συνδυασμό με γιαούρτι. Παρόλα αυτά, το κυδώνι μπορεί να έχει χρήσεις πέρα από τις παραδοσιακές αυτές συνταγές.
Το ωμό κυδώνι χρησιμοποιείται ως βότανο κατά της διάρροιας. Επίσης, οι σπόροι του έχουν αποχρεμπτικές και μαλακτικές ιδιότητες.
Το κυδώνι είναι χειμερινό φρούτο. Η συγκομιδή τους γίνεται Σεπτέμβριο με Οκτώβριο και σε κάποιες περιοχές ακόμα και Νοέμβριο, ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες.
Πως αγοράζουμε
Όταν αγοράζουμε (ή και κόβουμε κυδώνια από τις δικές μας κυδωνιές), προσέχουμε να έχουν ωριμάσει σωστά. Τα κυδώνια είναι έτοιμα για συγκομιδή και κατανάλωση όταν η φλούδα τους έχει πάρει ένα ωραίο χρυσαφί – κίτρινο χρώμα και η σάρκα τους είναι ακόμα σφιχτή. Τυχόν κηλίδες ή στάμπες στην φλούδα σημαίνει ότι το φρούτο έχει χτυπηθεί και έχει αρχίσει η διαδικασία σήψης.
