Σινιάβρι

Η πύρινη βρούβα

Ως βρούβες στην Κρήτη, αναφερόμαστε σχεδόν σε όλα τα αυτοφυή χορταρικά τα οποία μετά τις πρώτες βροχές μαζεύουμε ακόμα μετά μανίας. Λίγο οι δύσκολες συνθήκες της Κατοχής, λίγο οι εξορμήσεις στο χωριό, πολλοί είναι αυτοί που μαζεύουν ραδίκια, μάραθα ή σταχάκια. Ένα από τα χορταρικά τα οποία ίσως δεν είναι τόσο διαδεδομένα (μεταξύ των νεότερων) είναι τα λεγόμενα σινιαβράκια. Με το εν λόγω χορταρικό ήρθαμε σε επαφή πρόσφατα και η πιπεράτη – πύρινη γεύση του μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Εξ όψεως μοιάζει με την καλλιεργήσιμη ρόκα, όμως η γεύση του θυμίζει πολύ την μουστάρδα. Μετά από μια σχετική έρευνα, ανακαλύψαμε πως το σινιάβρι δεν είναι τίποτε άλλο…από το σινάπι!!!!

Λίγα λόγια

Το Λευκό Σινάπι (Sinapis alba)  ή σινιάβρι, ανήκει στην μεγάλη οικογένεια των σταυρανθών και έχει πολύ κοντινή συγγένεια με την ρόκα. Είναι σπαρτό φυτό (δηλαδή καλλιεργείτε) κυρίως για τον σπόρο του, από όπου παράγεται και η κίτρινη μουστάρδα και ως ζωοτροφή. Είναι μονοετές φυτό το οποίο φτάνει μέχρι τα 50 εκατοστά ύψος με χαρακτηριστικά λυροειδή, πτεροσχιδή, τριχωτά φύλλα, ενώ τα άνθη της έχουν κίτρινο χρώμα ². Οι τρυφεροί βλαστοί και τα φύλλα, είναι επίσης εδώδιμα και τρώγονται είτε ως σαλάτα (με συνοδεία και άλλων λαχανικών) ή ως χόρτα (μαγειρεμένα κυρίως βραστά).

Το σινιάβρι ως τρόφιμο

Η κατανάλωση του σιναπιού ως φυτό (και όχι οι σπόροι) ξεκίνησε από ανάγκη και όχι ως γαστριμαργική εμπειρία. Συγκαταλέγεται στα λεγόμενα τρόφιμα της «Μεγάλης Ύφεσης» τα οποία βοήθησαν στην διατροφή γενιών και γενιών κατά τα δύσκολα χρόνια του μεγάλου Κραχ έως και την λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Το σινιάβρι είναι ανοιξιάτικο φυτό και τα τρυφερά του φύλλα, όταν τα χρησιμοποιήσουμε ωμά, δίνουν μια πιπεράτη γεύση η οποία κατά την γνώμη μας είναι πολύ ανώτερη της ρόκας.

Τα μεγαλύτερα φύλλα, μπορούν να καταναλωθούν μαγειρεμένα, βραστά ως σαλάτα μαζί με άλλα χόρτα ή ακόμα και συνοδευτικά σε λαδερά φαγητά. Η πιπεράτη γεύση τους σε συνδυασμό με το άρωμα από λαχανίδα το οποίο βγάζουν μετά την θερμική τους επεξεργασία τα κάνει ταιριαστά με το αγνό παρθένο ελαιόλαδο. Στα χωριά της Κρήτης είναι σύνηθες να μαγειρεύονται μαζί με λαδερά φαγητά ενώ ο συνδυασμός με ψάρι και φρέσκο λεμόνι είναι απόλυτος. Φυσικά, πολλές νοικοκυρές, προσθέτουν το σινιάβρι μαζί με άλλα χόρτα και μυρωδικά για να τα τσιγαρίσουν και να φτιάξουν τις ονομαστές «χορτόπιτες».

Σινιάβρι μπορεί κανείς να βρει κατά τους ανοιξιάτικους μήνες στην αγορά, κυρίως στις λαϊκές καθώς έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του λόγω της ανώτερης γεύσης του και των ωφελειών του.

Προσοχή στην κατανάλωση

Όπως όλα τα «πυρά» χόρτα (αυτά δηλαδή που έχουν πιπεράτη γεύση) έτσι και το σινιάβρι δεν ενδείκνυται για κατανάλωση από ανθρώπους μεγάλους σε ηλικία οι οποίοι πάσχουν από κάποιες παθήσεις. Παρά το γεγονός ότι ως φυτό έχει θεωρείται ότι έχει ιδιαίτερα ωφέλιμες ιδιότητες, κυρίως αντιοξειδωτικές, θα πρέπει να αποφεύγεται από ανθρώπους που πάσχουν από έλκος και εντερικές παθήσεις. Λόγω δε τις αψάδας τους, προτείνεται η με μέτρο κατανάλωσή τους, μαζί με άλλα ταιριαστά λαχανικά και χορταρικά, ως μυρωδικό.